Potencjał utleniająco – redukujący REDOX

Naukowcy zastanawiali się od wielu lat, co czyni tak niezwykłymi niektóre źródła wód. Na pewno znasz wodę z Lourdes, Nordenau, Tlacote, Nadana. Istnieje wiele dowodów, (potwierdzonych przez medycynę) na ich niezwykły wpływ na powrót do zdrowia. Mówi się wręcz o cudach, nie mających swego wyjaśnienia we współczesnej naukowej medycynie. Badania tych wód były przeprowadzane głównie pod kątem składu chemicznego. A ponieważ skład chemiczny wód z „cudownych” źródeł zasadniczo nie różnił się od innych, dalej nie umiano wyjaśnić ich nadprzyrodzonych właściwości. Oczywiście nie poruszamy tutaj czynnika czystej wiary w skuteczność działania takiej wody, gdyż jest fakt bodaj najważniejszy, niemniej jednak trudny do zmierzenia. Dopiero kilka lat temu, głównie za sprawą naukowców japońskich zaczęto badać ich cechy elekto-fizyczne. Otóż wykonano badanie potencjału tych wód pod kątem zdolności utleniających i redukujących (regenerujących). Użyto do tego wskaźnika REDOX, który mówi czy dana substancja posiada zdolności do oddawania elektronów czy ich pobierania. Innymi słowy czy dana substancja jest chemicznym utleniaczem czy reduktorem. Jeżeli dana substancja wykazuje właściwości utleniające wtedy wskaźnik REDOX (wyrażony w mV) ma wartość powyżej zera. Jeżeli substancja ma właściwości redukujące wtedy wskaźnik REDOX jest poniżej zera. I okazało się, że wszystkie wody z „cudownych” źródeł mają wskaźnik znacznie poniżej -200 mV. A to oznacza, że mają właściwości redukujące, ze względu na bardzo duże nasycenie wolnymi elektronami. Okazuje się, że podobne a nawet mniejsze

Co to jest potencjał REDOX

Procesy w organizmie człowieka zależą od przemieszczania się elektronów. Elektrony są w ciągłym ruchu. Ten ruch zapewnia nam życie. Żaden proces życiowy w naszym organizmie nie odbędzie się bez wymiany ładunków elektrycznych. Reakcje chemiczne rozpoczynają się oraz kończą momentem, gdy atomy i jony oddają lub zabierają elektrony. Są to procesy redukcji i utleniania. Na początku rozwoju chemii uważano, że utlenianie jest wtedy gdy następuje przyłączanie tlenu lub odbieranie wodoru. Jeżeli tlen był oddawany lub wodór pobierany nazwano to redukcją. Jednak odkryto reakcje, w których tlen i wodór nie brały udziału, ale ich charakter wymiany elektronów odpowiadał reakcji utleniania lub redukcji.

Jeżeli w reakcji elektrony są oddawane wtedy następuje utlenianie. Substancje, które w tych reakcjach oddają elektrony nazywane są reduktorami. Należą do nich: wodór, węgiel i metale. Utlenianie to zdolność do przyłączania tlenu, czyli spalania i korodowania. Najbardziej obrazowym przykładem procesu utleniania jest korozja metali. W jonizatorze wody proces utleniania ma miejsce w pobliżu elektrody dodatniej nazywanej anodą.

Reakcje utleniania w naszym organizmie odbywają się przez podział substancji otrzymanych z żywności (w postaci węglowodanów, białek, tłuszczów) do związków prostych. Podczas tych reakcji uwalniana jest energia i powstają kwaśne zanieczyszczenia metaboliczne. Redukcja – to procesy, w których atomy lub jony przyłączają elektrony. Atomy lub jony, przyłączające elektrony nazywane są utleniaczami. Należą do nich tlen, nadtlenek wodoru, kwasy itp. Redukcja – to oddawanie, przekazywanie. Jednak aby oddawać, trzeba posiadać nadmiar elektronów. Procesy redukcji odbywają się w pobliżu elektrody ujemnej – katody.

Reakcje redukcji w naszym organizmie odbywają się w trakcie pobierania niezbędnych do rozwoju organizmu składników odżywczych. Do tego procesu wykorzystywana jest energia, która zostaje uwolniona w procesie utleniania. Utlenianie nie jest możliwe bez równoczesnej redukcji i odwrotnie. Jeśli jedna substancja jest utleniana, tj. uwalnia elektrony, to inna substancja przyłącza te elektrony i redukuje się. Parametry reakcji utleniania-redukcji, zachodzącej w dowolnym płynie, zależą od aktywności elektronów, którą opisuje się potencjałem oksydacyjno-redukcyjnym (ORP), znanym także, jako potencjał redoks. ORP określa zdolność (potencjał) roztworu do przyłączania lub oddawania elektronów. Wartości potencjału utleniania-redukcji są mierzone w miliwoltach (mV). Mogą być ujemne lub dodatnie.

Ujemna wartość ORP wskazuje na to, że roztwór zawiera wolne elektrony, które mogą być oddane, tj. roztwór ma właściwości redukcyjne. Takie wartości posiada woda alkaliczna, która staje się swego rodzaju dawcą elektronów. Im bardziej ujemny jest potencjał, tym więcej wolnych elektronów zawiera roztwór, tym większe są możliwości oddawania elektronów. Dlatego woda alkaliczna posiada właściwości przeciwutleniające.

Z kolei, w roztworze wodnym, którego wartość ORP jest dodatnia, brakuje elektronów, tj. roztwór posiada właściwości utleniające. Te właściwości otrzymuje woda kwaśna, która staje się odbiorcą elektronów. Im bardziej dodatni jest potencjał, tym większa moc utleniacza i większa zdolność do zabierania elektronów od innych substancji. Te cechy sprawiają, że woda kwaśna ma właściwości bakteriobójcze (patrz.

ORP wewnętrznego środowiska organizmu ludzkiego

Elementy utleniające i redukujące istnieją we wszystkich roztworach wodnych, również w organizmie ludzkim, zawierającym średnio ok. 70% wody. Woda – to najważniejszy składnik płynów ustrojowych i większości narządów wewnętrznych:

  • krew – 90%
  • mózg – 75%
  • nerki – 83%
  • serce – 79%
  • wątroba – 68%
  • jelita – 75%
  • śledziona – 76%
  • płuca – 79%
  • skóra – 72%

W związku z tym ciało ludzkie może być postrzegane jako mieszanina stale oddziaływujących na siebie utleniaczy i reduktorów. Dlatego też ORP w procesach życiowych organizmu ma ogromne znaczenie. ORP wewnętrznego środowiska organizmu ludzkiego ma charakter redukujący i wynosi od +50 do –200 mV. Tymczasem ORP wody pitnej (z kranu, studni, sprzedawanej w butelkach) oraz praktycznie wszystkich napojów gazowanych ma charakter utleniający i wynosi od +150 do +250 mV (napoje typu cola do +350 mV). Różnica wartości ORP wewnętrznego środowiska organizmu ludzkiego i wody pitnej oraz innych napojów oznacza, że aktywność elektronów wewnętrznego środowiska organizmu ludzkiego jest znacznie wyższa. Z tego powodu organizm musi używać swą energię witalną, by dostosować ORP wody pitej, coli itp.

Ponadto, płyny z dodatnim ORP uzupełniają brakujące im elektrony, zabierając je z komórek i tkanek. Biologiczne struktury organizmu (błony komórkowe, kwasy nukleinowe, itp.) stale odczuwają skutki niszczącego utleniania. W wyniku tego pogarsza się funkcjonowanie narządów. Oczywiste jest zatem, że przy piciu wody, której wartości ORP są bliskie występującym wewnątrz organizmu, można uniknąć powyższych negatywnych konsekwencji.

Tabela wartości ORP niektórych płynów w miliwoltach (mV)

  • kwas octowy + 400
  • napoje typu cola + 350
  • woda pitna (kranowa) +150 … + 250
  • sok z winogron +150
  • sok z jabłek + 112
  • rozpuszczalna kawa + 70
  • czarna herbata + 65
  • zielona herbata + 50
  • czerwone wino + 50
  • sok z pomidorów + 36
  • alkaliczna woda zjonizowana – 100 … – 250

Jak widać, potencjały utleniania–redukcji najczęściej używanych płynów/napojów są różne. Na podstawie potencjału możemy osądzić, czego jest w nich więcej – utleniaczy czy reduktorów. Pomiary te potwierdzają fakt, że herbata zielona, wino czerwone, sok pomidorowy mają właściwości przeciwutleniające. Jednak najbardziej ujemny wskaźnik ORP, jak widzimy, posiada woda alkaliczna. Natomiast cola posiada nieco mniejszy potencjał redoks niż kwas octowy (!). Prosty stąd wniosek: tego oraz innych, podobnych napojów gazowanych, należy unikać.

Dodano do koszyka.
0 produktów - 0.00